Enduring Freedom
All excerpts are from the poem “The Phantom Bride of the Iron Ways II” in Enduring Freedom, by Laura Mullen. The poem sarcastically likens war to a wedding ceremony, with the narrator giving advice for a successful, impressive war that no one will forget. By means of this metaphor, the poet comments on the absurdity of war, which, despite its destructive nature, seems to be as unapologetically costly, ritualistic, normalized and “celebrated” on a national level as weddings are on a personal level, with no shortage of commemorations, celebrations, titles, gifts and tributes in honor of participants. The poet disapproves of both. The composer understands why.
-
“Enduring Freedom” [2022] from the voice cycle SPEAK.
Jessie Lyons, soprano
Live Recording at Galvin Hall, Evanston | Premiere: June 4, 2022.
Audio Engineering by Bienen School of Music.
Recording & Mixing by Dan Nichols (Aphorism Studios).
-
-
Enduring Freedom για φωνή και ηλεκτρονικά Λίγα λόγια από τη συνθέτρια Νίκη Χαρλαύτη:
Το ‘‘Εnduring Freedom’’ (από το φωνητικό κύκλο SPEAK) είναι ένα έργο για σόλο αφηγητή/τρια, προηχογραφημένα ηλεκτρονικά (fixed media) και ηλεκτρονικά που ενεργοποιούνται ζωντανά (live electronics), με patches που επιτρέπουν την επεξεργασία της φωνής σε πραγματικό χρόνο. Όλα τα αποσπάσματα του κειμένου είναι από το ποίημα ‘‘Τhe Phantom Bride of the Iron Ways II,’’ από την ποιητική συλλογή Enduring Freedom (Υπομένοντας την Ελευθερία), της Αμερικανίδας Laura Mullen.
Το ποίημα παρομοιάζει σαρκαστικά τον πόλεμο με γαμήλια τελετή, με την αφηγήτρια/αφηγητή να δίνει συμβουλές για έναν επιτυχημένο, εντυπωσιακό πόλεμο που θα μείνει αξέχαστος. Με αυτή τη μεταφορά, η ποιήτρια σχολιάζει με μαύρο χιούμορ την παράλογη φύση του πολέμου, ο οποίος παρά την καταστροφική του φύση, αντιμετωπίζεται σε εθνικό επίπεδο όπως και ο γάμος σε προσωπικό επίπεδο, δηλαδή ως μία δικαιολογημένα ακριβή, τελετουργική, κανονικοποιημένη και εορταστική διαδικασία, με πλείστες επετείους, τίτλους, δώρα και αφιερώματα προς τιμήν των συμμετεχόντων. Η ποιήτρια καταδικάζει τόσο το γάμο, όσο και τον πόλεμο. Η συνθέτρια κατανοεί απολύτως το γιατί.